బోధిసత్వం
ఉందా
లేదా
ఉంది లేక లేదా
ఉండే లేదా
లేకే ఉందా
ఇవేమీ కాదు
అదే శూన్యం
A collection of telugu works, poems, parodies, stories and themes.
నీటి మడుగులు
మహా వనంలో
నీటి మడుగులు
మబ్బుల చాటున
కోరికల సుగంధ
వనఛాయల్లో నీటి
తామరాకుల పందిరి
మాటున
వెన్నెల్లో మురిసి
వానకి తడిసి
ఎండకు జడిసి
కష్టమొస్తే
క్షణమొక యుగంగా
సుఖమొస్తే
యుగమొక క్షణంగా
వసంత గ్రీష్మ వర్ష
శరదృ శీతకాల
మాయా జీవన చక్ర
బందీలు ఈ
నీటి బుగ్గలు
అనగా అనగా
ఒక రోజు
కాదు కాదు
ఒకానొక
కాల చక్ర క్షణంలో
సత్సాంగత్యం ఫలిస్తే
అనుబంధాల మబ్బులు వీడాక
మోహపు మంచు తెర లేచాక
కోరికల తామరాకుల
పందిరి తొలగి
ప్రశాంత ఏకాంత నిశ్చల
సరస్సులో
అదిగో
అవుతూ ఉంది
సూర్యోదయం
నమ్మలేకున్నా
నీ రూపాన్ని
నీ కాటుక కన్నుల
ఈ మంత్ర జాలాన్ని
నమ్మలేకున్నా
హిమశిఖిరి
జారే జలపాతాల
కురుల అలలు
నీ చంపల వాలి
జలతారులయిన
సొగసును మెచ్చే
పదం ఇంకా
తెలుగునాట
పుట్టలేదని
నమ్మలేకున్నా
రాగిణీ
నడుమొంపుల్లో
కొండ జాజుల
సుగంధాన్ని
నమ్మలేకున్నా
రాత్రి నెలవంక
అస్తమించాక
విస్తారంగా
పచ్చిక
బయల్లలో
నీ కురుల
కృష్ణశ్వాలు
పరిచిన చిక్కటి
నల్ల దుప్పటి
నమ్మలేకున్నా
కొండ లోయల్లో
తెల్లటి తొలి భాను రేఖ
పొడిచే ముందు
నిద్ర లేచే ముందటి
నీ కనురెప్పల
మొదటి చూపు
అందాన్ని
నమ్మలేకున్నా
Peep Chirp and Quack with two birds
రుక్మిణీ కిట్టు గాడి బెడ్డు మీద కోర్చొని, కిట్టూ నన్నూ మీ గ్రూప్లో తీసుకో అని అదిగింది.
కిట్టూ ఇందులో అబ్బాయిలు మాత్రమే అన్నాడు. రుక్మిణీ, భామకు ముక్కు పుటాలకు కొపం వచ్చింది.
కారణం చెప్పమన్నారు. కిట్టూ మెల్లగా అన్నాడు, ఆడ పిల్లల దగ్గర ఆడ కంపు వస్తుంది అని.
అగ్ని పర్వతమం బద్దలయ్యింది.
రుక్మిణి అమాంతం కిట్టు కింద తోసి మీద పడింది. గోల్లుతో గిల్లింది. బుగ్గల మీద రక్కింది. భామ పీక మీద కూర్చుంది, గుండెల మీద గట్టిగా గుద్దింది.
కిట్టు చక్రి శేషు లను పిల్చాడు. హెల్ప్ హెల్ప్ అని.
తమ తమ చెల్లల్లతో బాగ అనుభవం ఉన్న ఇద్దరూ దూరంగా ఉండి పోయారు.
రుక్మిణీ, భామ మల్లీ అడిగారు గ్రూప్లో తీసుకో అని.
మీ దగ్గర ఆడ వాసన పోతే అన్నాడు.
రుక్మిణీ, భామ, చక్రి శేషుని చూస్తూ మీకు అక్కా చెల్లెల్లు లేరా, సిగ్గు లజ్జా రాదా అని తిట్టారు.
చక్రి వెంటనే పోనీ ఒప్పుకోరా కిట్టు అన్నాడు.
కిట్టు పొరా బోకా అనేలోపే, చక్రి కిట్టుకి కిత కితలు మొదలు పెట్టాడు.
అన్ని దెబ్బలకు మారని కిట్టు, ఇంక వప్పుకోక తప్ప లేదు.
ఆలా, Peep Chirp and Quack లకు parrot and sparrow కలిసారు.
నో పేరెంట్స్ డే
ఆ రోజు తల్లిదండ్రులు వచ్చే రోజు. వీల్లకి ఇదే మొదటి పేరెంట్స్ డే. పిల్లలు చాలా హుషారుగా ఉన్నారు. ఎప్పుడో ఒక సారి స్నానం చెసే రవి కూడా తెల్లారే తయారు అయ్యాడు. పేరెంట్స్ వస్తారు అడుగుతారు అని మంచి భోజనం పెట్టడం కూడా మొదలు పెట్టారు మెస్సులో.
కిట్టూ ఉదయం లేచి తొందరగా తయారు అయ్యి రావి చెట్టు కింద చేరాడు. అమ్మ యే చీర కట్టుకుని వస్తుంది, నాన్న నాకోసం ఏమయినా బొమ్మ తెస్తారా అని బాగా కుతూహలంగా ఉన్నాడు. టిఫిన్ బెల్లు కొడితే ఓస్ ఇదొక తిండా ఒక గంటలో అమ్మ తినిపిస్తుంది అని ఉండిపోయాడు.
మొదటి బస్సు దిగి నడుచుకుంటూ వస్తున్నారు కొందరు పెద్దవాళ్ళు. కిట్టూ ముందుకే పరుగెత్తి వెళ్ళాడు, అమ్మలా ఒక చీర ఉంది, చీ కాదు. సరే ఇంకా చూసాడు. అందరూ వచ్చేశారు. వీళ్ళల్లో లేరు. సరే ఫస్ట్ బస్ కదా అని బోరింగ్ దగ్గర నీళ్ళు తాగి అక్కడే కూర్చున్నాడు.
ఇష్టం అయిన ఆంజనేయున్ని మొక్కాడు. తరువాతి బస్సులో అమ్మానాన్నా రావాలి అని. రెండో బస్సు వచ్చింది. చాలా వెతికాడు 10 దాటింది, పేరెంట్స్ కనిపించలేదు. ఎవరెవరికో వచ్చేశారు. గొంతులో గరగర బాగా రోడ్డు మీదకు వచ్చి చూస్తున్నాడు.
ఆంజనేయుడు రాముడికి మాత్రమే ఏమో అని. ఇప్పుడు వినాయకుడికి మొక్కుతున్నాడు. 12 దాటింది. మూడో బస్సులో ఒక పెద్ద ఆయన వచ్చి బాబూ చాలా urgent పనిమీద మీ పేరెంట్స్ ఊరు వెళ్ళారు నీకు ఇమ్మని biscuits ఇచ్చారు అని. తీసుకున్నాడు, భూమి గుండ్రంగా ఉండి తిరుగుతుంది అని చదివాడు గానీ అప్పుడు మాత్రం కళ్ళ చుట్టూ భూమి తిరిగినట్టు అనిపించింది. విశ్వం ఎంత పెద్దదో క్లాసులో విన్నాడు గానీ ఆరోజు అనంత విశ్వం లో ఒక్కడూ ఒంటరిగా ఉంటే ఎలా ఉంటుందో అనిపించింది.
దేవుల్లను అబ్బనా బూతులు తిట్టి, జీడి చెట్టు కింద చేరాడు ఆకాశంలోకి చూస్తూ.
ఇంక ఈ సింధు కాలం నాటి దెవతలను మాని మొసెస్, జీసస్ వయిపు మారి పోదాం అని గట్టిగా అనుకున్నాడు.
ఏకాంతం మాత్రం తెలిసిన కిట్టూ కి ఒంటరితనం మొదటిసారి అనిపించింది.
ఆకాశం కప్పేటట్టు నీటి పొర కల్లల్లోకి. నేను పుట్టముందే నీలి పొర… అని ఏదో గుర్తొస్తుంది.
బిస్కెట్ ప్యాకెట్ మీద కాగితం పయిన నాన్న రాసిన దస్తూరి మళ్ళీ మళ్ళీ చదివాడు. ఆకాశం వంక చూస్తూ ఒక ముక్క నోట్లో పెట్టాడు…. గొంతు పిసికినంత ఉక్కిరి బిక్కిరయ్యాడు.
దగ్గర్లో అలికిడి అయ్యింది. చూస్తే చక్రి, శేషు . క్రోధం ..
ఏరా ఇక్కడేం దొబ్బుతున్నారు అన్నాడు. కోపం గా. దగ్గరికి వస్తే కొట్టేలా.
ఓ నీకూ రాలేదా అన్నాడు చక్రి.
లేదు అన్నాడు.
మీకు..
లేదు అన్నారు ఇద్దరూ.
ఎందుకు…. మళ్ళీ మిల్లు మూసేశారు మా ఊర్లో ఎవరికీ పేరెంట్స్ రాలేదు అన్నారు.
అర్థం అయ్యింది. పాపం అని Biscuits ఇచ్చాడు. నువ్వు తినరా నాకొద్దు అన్నాడు చక్రి, నాకూ వద్దు అన్నాడు శేషు.
నిశ్శెబ్దం.
మీకు peep chirp duck తెలుసా అన్నాడు కిట్టు. తెలీదు అన్నారు. peep ఒక Kodi పిల్ల, దారి తప్పడి oka soup డబ్బాలో ఉంటుంది. Chirp oka ఎర్ర పక్షి , duck ఒక బాతు. వీళ్ళు అందరూ అనాథలే కానీ ఈ మూడు పక్షులు కలిసి బిగ్ wide world చూస్తాయి. మనం అనాథలు కాదు కానీ ప్రస్తుతానికి అయినట్టే.
చక్రి శేషు కి కిట్టుగాడి కథ , ఆ example నచ్చాయి.
Peep chirp & duck అనే వీరి గ్రూప్ అలా మొదలయ్యింది. సరే ఒక పని చేద్దాం అన్నాడు శేషు. వాక్కో అన్నాడు చక్రి.
సరే బిగ్ world ఎక్కడ ఉంది అన్నాడు శేషు.
మన స్కూల్ వెనకాల మామిడి తోట ఉందా ఉంది. గానీ మామిడి కాయలు పూసి 6 నెల్లు అయ్యింది రా ఫూల్ అన్నాడు. ఆగు ఇంక ముందుకు వెళ్తే ఒక కల్లు పాక వుంది. ఔను. అన్నారు
స్కూల్ వెనుకాల మామిడి తోట లోకి పోదాం , చక్రీ గాడు నీకు బుర్ర లేదురా కిట్టు అక్టోబర్ లో మామిడి తోటలో టెప్పి తోటకూర తప్పి ఉండవు.
కిట్టూ డియర్ చక్రి హహహ. నేను చూపించ పోయేది , కల్ల పాక. కల్ల పాకలో పునుకులు ఎప్పుడయినా తిన్నారా అన్నాడు. లేదు అని అన్నారు ఇద్దరూ. ఓకే follow me.
ఒక బకెట్ లో నీరు, ఒక చంబు , ఒక బాటిల్ పట్టుకున్నారు ఎవరయినా అడిగితే ప్రకృతి పిలిచింది అని చెప్పడానికి.
కల్ల పాక దగ్గరకు వచ్చారు, డబ్బుల్లేవు అన్న విషయం ఎప్పుడు గుర్తొచ్చింది
మామ్మా కొంచెం ఏమయినా పెడతావా అని అడిగాడు. మామ్మ చూసింది ఆ కొంచెం నీళ్ళు ఇస్తారా అన్నది. ఓ ఇంకా కావాలంటే ఇంకా తెస్తాం అన్నాడు. మామ్మకు ముచ్చట వేసింది, తల నిమిరి, అందరికీ తలో కారపు పునుకు ఇచ్చింది. వీళ్ళకు వెంటనే నాలిక మంటలు... మామ్మా కాలిపోతుంది అన్నారు. మామ్మ చెరో ముంతా కల్లు పోసింది, అదే కారం గొడవలో ముగ్గురూ తాగేశారు.
కాసేపటికి కొంచెం ఎక్కింది, మామ్మ పిల్లలు తాగొచ్చా అన్నారు. మరి ఈకాలం మాబోటోల్లు ఏం తిని బతకాలి అన్నది.
కిట్టు శేషు చక్రి తిరుగు ప్రయాణం మొదలు పెట్టారు. ప్రకృతి అద్భుతం అనిపిస్తుంది. అకాశం గొడుగు వెస్తే, మేఘాల్లో తెలినట్టు ఉంది. దమ్ముంటే కాస్కో, చాలెంజే చేస్కో… అని గట్టిగా పాడుతూ వస్తున్నారు.
దారికి ఇంకో చిన్న చెట్టుకు కల్లు ముంత కట్టి ఉంది. చక్రి గాడు బాగా ఆకలేస్తుంది రా అని చెట్టెక్కి కిందకు లాగాడు. అది చేతిలోకి వచ్చేసింది. ముగ్గురు మళ్ళీ తాగారు. ముంత పైకి కట్టమని శేషు గాడికి చెప్పారు, శేషు వీరి ముగ్గురిలో ఇంకా బలహీనం. కట్టబోతూ, కింద పడ్డాడు. ముంత పగిలింది వీడి ముడ్డి కూడా పగిలింది.
ముగ్గురు ఇంకా వల్లకాదు అని రాజీవ్ హౌస్ చేరి బోర్లా పడి పడుకున్నారు.
సాయంత్రం వేళ అవుతుంది, కేవలం గోచి కట్టుకుని ఒక ముసిలోడు మెస్సు దగ్గరకు వచ్చేసాడు, తాగి ఉన్నాడు
మీ పెద్దాయన్ని తోలమని అరుస్తున్నాడుబాగా కేకలు పెడుతున్నాడు. ఆంధ్ర భాషలో ఎన్నెన్ని అవయాలు కలిపి తిట్టొచ్చో ఆరోజు తెలిసింది పిల్లలకు.
వాడి తిట్లు వినడానికి పిల్లలు కిటికీల దగ్గరికి వచ్చి గొల్లు గొల్లు గా నవ్వుతున్నారు.
కోటిగాడు (అదే గౌరవనీయులయిన ప్రింసిపల్) వచ్చాడు.
ఏం కావాలి అన్నాడు. మీ కుర్రాళ్ళు ముగ్గురు. నాకల్ల ముంత పగల గొట్టారు.
డబ్బులు ఇప్పించండి వెళ్ళిపోతాను అంటున్నారు.
కోటేశ్వరరావు కి కోపం భూకంపం వచ్చినంత వేగంగా వచ్చింది.
నేనివ్వను అన్నాడు.
గోచి కట్టుకొని ప్రింసిపల్ వెనకాలే వెళ్ళాడు ఆసామి.
ప్రింసిపల్ chamber ముందే కూర్చొని నానా తిట్లు తిడుతున్నాడు.
పిల్లలు గుమి కూడి బాగా నవ్వుతున్నారు. కోటి గాడికి కోపానికి తగిన ఆసామి దొరికాడు అని. కోటి ఇంకా తప్పక వచ్చి 5 రూపాయల 50 పైసలు ఇచ్చి పంపించాడు.
డిన్నర్ టయిమ్ అయ్యాక లేచారు ముగ్గురూ.
వీళ్ళ కంపు కేవలం అరో తరగతి చిన్న గదిలో ఉన్న అమ్మాయిలకు మాత్రమూ తెలిసింది.
వీళ్ళు లేచే సమయానికి, రుక్మిణీ, భామా నడుం మీద చెయ్యి వేసుకుని ముందరికి వచ్చారు.
అబ్బాయిలు మీరు తాగొస్తే మంచి మాట కాదు, అంది రుక్మిణీ. ఇది respectable లేడీస్ ఉండే చోటు, భామ తొక్క తీస్తాను అన్నాది. తాగి వచ్చి రాత్రి పూట అమ్మా అయ్యా అని ఏడిస్తే మేము వచ్చి ఓదార్చమని, డొక్కలో తంతామని చెప్పారు. వాళ్ళ కోపానికి ఈ ముగ్గురి మత్తు దిగింది.
ఒక్క క్షణంలో ముగ్గురూ కాళ్ళ మీద పడ్డారు. రుక్మిణీ వెల్లిపోబోయింది. కిట్టూ అలవాటుగా, చనువుగా నడుము పట్టుకున్నాడు ఆపడానికి. గెడ్డం పట్టుకున్నారు. తాగీసి ముట్టుకుంటే రక్కుతామన్నారు.
వీల్లు చివరకి కావాలంటే బట్టలు ఉతుకుతాము అని ఒప్పుకున్నారు. జన్మలో తాగమని ఒట్టులు వేసారు. వారు బతిమిలాడుకుంటుండగానే నైట్ బెల్ మోగింది. పేరెంట్స్ రాని పేరెంట్స్ డే ఆలా సుఖాంతం అయ్యింది. కథ కంచికి.....
దొరికిందో తెల్ల కాగితం
మడతపెట్టని కత్తి పడవో
రాయని సెలవు చీటీయో
బాల్యాన్ని అడగాలి
వీళ్ళ బ్యాచ్ చాలా లేటుగా జాయిన్ అయ్యారు ఆ సంవత్సరం. 26 సెప్టెంబర్ లో జాయిన్ అయిన బ్యాచ్ కు , గాంధీ జయంతి మొదటి అనుభవం. స్కూల్ నిండా హడావిడి గా వ్యక్తృత్వ పోటీలు, ఇంగ్లీష్ లో ఎలక్యూషన్, debate, వ్యాస రచన పోటీలు పెట్టారు.
కొత్త కదా 6వ తరగతి నుండి ఎవ్వరూ వెళ్ళలేదు. భయం కొంత ఆ ఇంగ్లీష్ గ్రామర్ కొంత తెలీక. ఒకరిద్దరు బొబ్బిలి వాళ్ళు వ్రాశారు ఎస్సేలు.
ఆ రోజు ఒకో తరగతి నుండి dias మీదకు వచ్చి గాంధీ గురించి చెప్పమన్నారు.
పెద్ద క్లాస్ వాళ్ళు హుందాగా వచ్చి ఫ్యాట్ ఫ్యాట్ మంటూ చెప్పి దిగి పోయారు.
6త క్లాస్ వంతు వచ్చింది. అడిగారు స్టేజ్ మీంచి. కేవలం కిట్టు పేరు విన్నారు కదా. కిట్టు వచ్చి చెప్పు అన్నారు తెలుగు మేడం.
కిట్టూ ఉస్సూరు మంటూ ఎక్కాడు.
మైక్ కి అందలేదు, కిందకు వంచారు
కిట్టు ఎడం వయిపు చూసాడు, మళ్ళీ కూడి వయిపు చూసాడు.
LOVE అన్నాడు బిగ్గరగా మైక్ లోకి. బాగా పెద్ద రీసౌండ్ వచ్చింది. ఆ మాట అనకూడదేమో అనిపించినా, గబుక్కున మాట్లాడట0 మొదలు పెట్టాడు.
Stage మీద ఉన్న టీచర్లు మెరుపు పడిన తాటి చెట్ల లా స్తంబాలు అయ్యారు.
తెలుగులో చెప్పు అని మాస్టారు అన్నారు.
ప్రేమ అంటే కరుణ. అహింస అంటే అన్నివేళలా కరుణ చూపటం. అంటే ప్రేమించటమే అహింస.
అని చటాలున దిగిపోయాడు.
......
కొన్ని క్షణాలు ఒక పిన్ను పడినా వినిపించే నిస్సెబ్దం. తెలుగు చెప్పే సంస్కృత సార్ పెద్దగా చేతులుచాపి గట్టిగా చప్పట్లు కొట్టారు. ఆయన వెనుకాల ఒక్కొకరుగా అంద రు ఫ్యాకల్టీ కొట్టారు.
కోటిగాడు కోటి రూపాయల లాటరీ దొరికినట్టు. hahahahaha ani పెద్దగా నవ్వాడు. తెలుగు సార్ మీరు చెప్పండి కిట్టు ఏమన్నదీ అని.
మాస్టారు వచ్చి అర్థం అయ్యిందా కిట్టు అన్న మాటలు అని అడిగారు. ఇంచు మించు అందరూ లేదు సార్ అన్నారు.
కిట్టు గాంధీ సారం మొత్తం మూడు ముక్కల్లో చెప్పేశాడు. ప్రేమ అనే గుణం ఉంటే అహింస తనకు తానుగా వస్తుంది అని. ఎన్నో ఏళ్లు గాంధీ నీ చదివిన వాళ్ళు కూడా చెప్పలేం అలాంటిది ఆశువుగా చెప్పాడు కిట్టూ. అవేశం గా మన నవోదయ కు దేవుడిచ్చిన వరం కిట్టు this is really special అన్నారు sir.
కిట్టూ కి తను అంత గొప్పగా ఏం చెప్పేశాను అని అర్థం కాలేదు. మళ్ళీ చెప్పమంటే అదే చెప్తాను అని guarantee కూడా లేదు.
కిట్టూ లైన్లో వెళ్తుంటే, ఒక అయిదున్నర అడుగుల అమ్మాయి, మల్లె పువ్వు చున్నీ, సమ్పంగి పువ్వు లాంటి నవ్వుతో దగ్గరకి వచ్చింది.
చిరంజీవి సినిమా గాంగ్లీడర్ లో విజయశాంతి లా అనిపించింది కిట్టు గాడికి, వెనుకనే ఇంకా ఎత్తుగా ముఖంలో చిరునవ్వు కళ్ళల్లో కాంతితో ఇంకో అబ్బాయి. సినిమా జంట లాగా ఇద్దరూ దగ్గరికి వచ్చారు.
బిందు కిందకు మోకాలి మీద కూర్చుని తమ్ముడు నీ మూడు ముక్కలతో బాగా చెప్పావు స్పీచ్. అని బుగ్గమీద ఏక బిక ముద్దు పెట్టింది, బుగ్గలు గట్టిగా చిదిమి0ది. చివరిగా తనకు తల్లి దగ్గర దొరికిన అనుభూతి మళ్ళీ ఇక్కడ. అరవింద్ అంట గొప్ప స్టూడెంట్ అంట తను వచ్చాడు, సూపర్ తమ్ముడు అని వీపు మీద చరిచి, నీకు గోపాల్ తో కలుపుతాను నీకు వాడికి సరిపోతుంది అని చెయ్యి పట్టుకొని క్లాసులోకి తీసుకు పోయాడు. సీనియర్ క్లాసులో కిట్టు ఒక సంచలనం. అందరూ రావడం వీడు నెక్స్ట్ జవహర్ అనొ అరవింద్ అనో, గోపాల్ అనో అనడం, వీడు తెలీక నవ్వడం. ఒక అర గంట పోయాక 6 తరగతి దగ్గర వదిలే సారు. అలా ఇంకో వారం జరిగిపోయింది.
ఇది జరిగిన కొన్నాళ్ళు కిట్టు డ్రాయర్ లేకుండా చాలా బాధ పడ్డాడు. తన వస్తువులన్నీ మాయం అయ్యాయి అని ఇంక ఎవరికి ఏమీ ఇవ్వడం మానేశాడు, ఇవ్వటానికి కూడా ఏమీ మిగల లేదు. I live for me, అన్న మాట.
ఒక రోజు యథాలాపంగా గ్రౌండ్లో పరుగెడుతున్నారు అందరూ morning drill కోసం. కిట్టూ శేషు చక్రి స్కూల్ మొత్తానికి ముందు ఉంటారు హైట్లో బాగా తక్కువ కాబట్టి. పక్కనే సీనియర్స్ కూడా ఒకొక దూరానికి పక్కనే పరిగెడుతున్నారు అందరికీ instructions ఇస్తూ.
తెల్లారే ఏదో సినిమా కథ హావ భావాలతో చెప్పేస్తున్నారు చక్రి శేషు. కిట్టూ వింటున్నాడు. షూ లేస్ లూజ్ గా కట్టి, దానిని కట్టే వంక తో పక్కకి ఉండి పోవడం వీళ్ళ అలవాటు. ఆరోజు అదే లేస్ వలన కిట్టు కింద పడ్డాడు, వాడిమీద students stamping చేస్తూ వెళ్లిపోతున్నారు. అది పెద్ద దెబ్బ తగిలే ప్రమాదమే, ఇంతలో ఒక సీనియర్ వీడి మీద వాలిపోయాడు రక్షిస్తూ. పాపం చాలా మంది కుమ్మేసారు ఇద్దర్నీ.
రోజంతా తిండి లేకుండా సాయంత్రానికి మాత్రం బాగా ఆకలి వేసేది కిట్టూకి. టీ గొట్టం దగ్గర మాత్రం చాలా బాగా తాగేవాడు. బెల్లు కొట్టిన వెంటనే లైన్లో కి వెళ్లి గ్లాసు ని అయుధంలా వాడి వేడి వేడి టీ పట్టుకునే వాడు.
టీ గ్లాసులు నిండే లోపు గ్లాసు తోసి నింపుకు నేవారు. కాసేపటికి కిట్టూ వంతు వచ్చింది. పట్టుకుంటూ ఉన్నాడు కిట్టు. ఇంతలో బిడ్డ ఆకారం, పక్కనే వచ్చింది గ్లాసు తోసి తనది నింపుతున్నాడు సీనియర్. కిట్టూ గ్గాడికి వల్లు మండింది. అన్నయ్య ఆగు అన్నాడు మళ్ళీ తోసాడు సీనియర్. అంతే ఏక బికిని గ్లాసు వెనక్కి లాగి వాడి మొఖాన కొట్టారు వేడి టీ.
వాడికి మండింది. కిట్టూ ఫిల్టి పట్టుకుని పైకి లాగాడు, ఒక గట్టిగా లెంప కాయ వేశాడు. కిట్టూ కింద పడ్డాడు .. గానీ కిట్టు అదృష్టం ఎలా ఉందో పక్కనే వెళ్తున్న జాగ్రఫీ సిర్ చూసారు. ఏరా చిన్న వాళ్ళని కొడుతున్నవా అని, ఎదురుగా ఉన్న మఱ్ఱి చెట్టు కొమ్మ లాగి సీనియర్ నీ చిత్తుగా కొట్టాడు. బాగా దెబ్బలు పడ్డాయి ఆయనకు. కిట్టూ నీ చూసి పోరా అని పంపించేసాడు సిర్.
ఆరోజు కిట్టు శౌర్య గాథ దావానలంలా వ్యాపించింది. కిట్టూ దెబ్బలు తిన్నాడు గానీ తన ఛాతి ముందుకు పెట్టుకుని మెక్కుతూ నడుస్తున్నాడు.
Mess time, కిట్టూ కూర్చున్నాడు టేబుల్ మీద. సంగీత వచ్చింది, ఏంటి తమ్ముడూ నీకు బాగా డబ్బులు దొరికాయి అంట అన్నాది. నాకా దెబ్బలా... Small affair .. అన్నాడు. సీనియర్లుకూడా నీ వలన దెబ్బలు తిన్నారు అంట. ఓస్ నాకు సీనియర్ ఒక మూతి మీద ఈక అని, లేని మీసం మేంచి ఒక ఈక పీకి ఉఫ్ఫ్ అన్నాడు. సంగీత విప్పిన నోరు విప్పినట్టే ఉండి పోయింది.
కాసేపటికి సీనియర్లు వచ్చారు, అన్నయ్య దగ్గరకి సంగీత చేరింది. అన్నయ్య బాగా దెబ్బలు తగిలాయా అని బాధగా అడిగింది, ఏదో చెల్లి చిన్న మిస్ understanding అన్నాడు. ఔనా ఆ తమ్ముడు అలా అనలేదే, నువ్వు మూతి మీద ఈక సమానం అని చెప్పాడు, అన్నా
అక్కడున్న అందరూ అవాక్కయ్యారు, నిన్న తెల్ల చొక్కా వేసుకున్న పొట్టోడు అంత మాట అంటాడా అని. అందరూ జాగ్రఫీ సిర్ దగ్గర చేరారు సార్ రామకృష్ణ ఎలాంటి వాడో మీకు తెలుసు కదా. చూసారా ఆ కిట్టు గాడు ఎంత మాట అన్నాడో అని. సిర్ మీకు banana peal చేసి చెప్పాలా , చెయ్యాల్సిందే మెత్తగా చెయ్యండి అని ఆయన నవ్వుతూ అన్నారు.
ఆ రొజు రాత్రి, కిట్టూ బెడ్డు చుట్టూ చాలా మంది చేరారు, తమ్ముడూ నీకు నెల రోజులు బకెట్ గానీ కడ్రాయర్ గానీ ఉండవు. నీకు దమ్ము ఎక్కువా కదా అని. అలా కిట్టు గొప్పదనం పూర్తిగా అర్థం అయ్యింది కిట్టు గాడికి.....
కిట్టూ తన బెడ్డు వరకూ వచ్చాడు. కింద బెడ్డు అవ్వటం వలన పెద్దగా వెలుతురు లేదు. బోర్లా పడ్డాడు, ఉదయం 5 లేచి ఇప్పటి వరకు జరిగిన సంఘటనల వలన తలంతా దృశ్యాలు గిర్రున తిరుగుతూ ఉన్నాయి.
ఇది నిజమా కలా ఇంకా అర్థం కాలేదు. పై బెర్తుని గట్టిగా తన్నాడు, పైన చక్రి నీ..య... అని కిందకు వాలి మళ్ళీ తన్నావో జూటు మిల్లు పక్కన పాతేస్తా అని కేక పెట్టాడు.
కిట్టూ కి కొంచెం కళ్ళలో నీళ్ళు వచ్చాయి, అన్నయ్య కదా తిడతాడు అలా అని. పెట్టె తీశాడు, కడుపు దేవెస్తుంది, అమ్మ వెలిపోతూ ఒక పూరి మాత్రం కప్పులో పెట్టి మరచిపోయింది.
కప్పు తీశాడు, ఒక ముక్క తిన్నాడు, ఆ రుచికి ...... 10000 కిలోమీటర్ల వేగంతో మనసు ఇంటి వంటింటికి చేరింది. అమ్మ వేసిన పోపు వాసన, అన్నం పెట్టి ఒకో ముద్ద తినిపించే విధం గుర్తుకొచ్చింది.
కళ్లు ఆనకట్ట విరిగిన ఊరి చెరువులా ప్రవహిస్తున్నాయి, ఏడిస్తే ఆత్మాభిమానం, మెల్లగా గుక్క పెడుతున్నాడు.
అమ్మా నాన్నా డయరీలొ పెట్టిన ఫొటోలు తీసాడు. దాచుకున్న దుఃఖం పూర్తిగా అదుపు తప్పింది. ఫొటోలు తడిసి ముద్దయ్యాయి, అది చూసి దుఃఖం ఇంకా పెరిగింది.
పక్కనే ఒక door open అయ్యింది, "అబ్బాయ్ నువ్వు ఏడిస్తే అందరికీ ఏడుపు వస్తుంది. ప్లీజ్ ఏడవకే." అంటుంది ఒక ఆడ గొంతుక.
శేషు గాడు మొకం వేలేసుకుని కిందకు దిగాడు, కిట్టు యేడకరా అని. చక్రి కూడా వచ్చాడు పక్కనే కూర్చున్నాడు, కాసేపటికి అమ్మాయిల గది లోంచి ఉదయం పరికిణీ వేసుకున్న రుక్మిణీ వచ్చింది. కొంచెం ఆగి, ఇందాకల అన్నాదే ఆ పిల్ల కూడా వచ్చింది బాయ్ కటింగ్ లో అమ్మాయి, భామ. ఆచ్చం అబ్బాయి లాగా ఉంది.
అందరూ కిట్టు బెడ్డు దగ్గర చేరి వాడికి ఓదారుస్తూ తమను తాము ఓదార్చు కుంటున్నారు.
అలా ఆ రోజు కిట్టు శేషు చక్రి రుక్మిణీ భామా కలిశారు.
ఇదే వారి కొత్త జీవితపు మొదటి రోజు. అలా మొదలయ్యింది, నవోదయ వైకుంఠపురం లో క్రిష్ణశేషచక్రీరుక్మిణీభామా యుగం.
(ఇవి నా కథలు, కాదు మా కథలు, కొన్ని నిజాలు, కొన్ని కాల్పనికమ్, కొన్ని వుత్త సొల్లు కబుర్లు, కాని ఇవి నిజానికి దూరము కాదు. ఇందు లోని కిట్టు శేషు చక్రి రుక్మిణీ భామ ఒక్క పిల్లా పిల్లోడో కాదు. టామ్ సాయర్ లా వీళ్ళు composite పాత్రలు.కానీ వీరిని పోలిన వాళ్ళు నిజంగానే ఉన్నారు. వాళ్ళు ఈ ఫోటోల్లోనే ఉంటారు . 1994-2001 మధ్య, అనగా అనగా ఒక అశ్రమ పాఠశాలలొ జరిగిన విషయాలు ఇవి. Truth is stranger than fiction, because friction has to be possible but truth doesn't.)
బడి అంగణం లోకి ప్రవేశించగానే ఒక వయిపు రావి చెట్టు, ఇంకో వయిపు ఆశ్రమంలా ఓకే వరుసలో గడ్డి పాకల్లో తరగతి గదులు.
ఎవరో గొప్ప మహాత్ముడు కట్టిన ఆశ్రమం లాగా , తూర్పు పడమరల్లో బ్లాక్ బోర్డు ఉండి, ఉత్తర దక్షిణ ల్లో స్వేచ్ఛ గా గాలి వీస్తుంది. మామిడి తోరణాలు కట్టి పండుగ పూట లాగా తయారు చేసి ఉన్నాయి గదులు.
రావి చెట్టు పక్కన ప్రార్థనా ప్రదేశం ముందు ముగ్గు తో బొమ్మలు వేసి కొత్త విద్యార్థులకు స్వాగతం అని రాస్తున్నారు కొందరు అమ్మాయిలు. తెల్లటి చొక్కాలు, నీలం రంగు స్కర్ట్ వేసి కొందరు, కొందరు నిండుగా చుడీ దార్ , చున్నీ వేసుకుని నేర్పుగా వేస్తున్నారు. వాళ్ళు నవ్వుతుంటే కడిగిన ముత్యాలు కడవల్లో కదిలినట్టు ఉంది.
రావి చెట్టు కింద తెల్లటి చొక్కా, నిడువు బొట్టు పెట్టుకున్న ఒక పెద్ద ఆయన, హుందాగా కుర్చీలో కూర్చుని పేపర్ మీద రాస్తున్నారు. ఆయన చుట్టూ శివగణా ల్లాగా, ఒక ముగ్గు టీచర్లు, ఒక ముగ్గురు లేడీ టీచర్లు నిల్చున్నారు. వారి ముఖాల్లో ఒక కరకు దనం ఖచ్చితంగా కనిపించింది కిట్టు గాడికి.
ప్రవేశ మార్గానికి అడ్డంగా ఉన్న, కాలువ మీద ఉన్న చిన్న వంతెన దాటి లోపలికి రాగానే, నాన్న చేతిలోని కాగితాన్ని May I see sir, అని ఒక పెద్ద కుర్రాడు లాక్కుని, మూడు సార్లు ఓకే ఓకే ఓకే అని, ఒక స్కెచ్ పెన్ను తో కిట్టూ జేబు మీద 521/R Ani రాసి , తమ్ముడూ అక్కడ R అని ఉన్న చోటికి వెళ్లి ఈ కాగితం మళ్ళీ చూపించు అన్నాడు.
కిట్టూ కి కొంచెం కోపం ముక్కులో కి వచ్చింది నా పేరు కూడా అడక్కుండా నంబర్ వేశాడు అని. "Boss, మరి పెట్టి బకెట్ ఏం చెయ్యాలి?" అన్నాడు.
Boss అని విన్న సీనియర్ కి చిన్న షాక్ కొట్టింది. కిందకి చూసాడు, "అన్నయ్య అనాలి ఓకే? ఇక్కడ బోస్, మాస్టారు , గురూ గారూ అని పిలవకూడదు అని చెప్పాడు.
"సరే అన్నయ్యా పెట్టి ఏం చెయ్యాలి", అన్నాడు కిట్టూ. సీనియర్ మీ వాళ్ళకి ఇవ్వు అని చక్కా తీసుకు పోయాడు కిట్టూ ని. వాడిని వెనక నుండి చూస్తూ వీస్తూ పోయారు కిట్టూ అమ్మా నాన్నా మమ్మల్ని ఒక్క క్షణం లో ఎలా వదిలేశాడు అని.
లోపలకి వెళ్ళాడు కిట్టూ, అక్కడ ఒక చీర వాణి కట్టుకున్న ఒక లేడీ చేతిలో స్టెతస్కోప్, బస్టాండు
బరువు చూస్తారు అలాంటి మిషన్ పక్కన నిలబడి ఉంది.
కిట్టు వెళ్ళాడు.
"సన్యాసి వెంకట కృష్ణ రాజు". అని పిలిచింది
"నేనే, కిట్టూ... కిట్టూ అనాలి", అని గుర్రుగా చూసాడు
"సరే కిట్టు ఇటురా" ఆన్నాది ఆవిడ. "ఎక్కు"
మిషన్ ఎక్కాడు.
18 !
ఆవిడ మిషన్ మీద మళ్ళీ కొట్టింది
"ఏరా 18 kg లేనా, 20 ఉండాలి అడ్మిషన్ కి" ఆన్నాది
నానేం సేత్తాను అన్నాడు కిట్టు.
"ఏదీ కళ్లు చూపించు, అబ్బా. నువ్వేం తినవా"
"YES, తింటాను జంతికలు కజ్జికాయలు తాండ్ర".... మేడం నెట్టి మీద ఒకటి వేసి అన్నం తినవా వెధవా ఆన్నాది.
"No, Madam not interested in rice"
సరే నిన్ను debar చేసీనా అని నవ్వీ, సంగీత వీడికి రెండు పెద్ద గ్లాసుల్లో పాలు పట్టుకురా అని పంపింది.
తాగించి మళ్ళీ weigh చేస్తాను అన్నాది మేడం. కిట్టూ కి అర్థం అయ్యింది 20 లేకపోతే రిజెక్ట్ అని. కామ్ గా పక్కన కూర్చున్నాడు
ఇంతలో ఇంకో ఇద్దరు వచ్చారు. మేడం బుర్ర పట్టుకున్నారు ఈ సంవత్సరం కరువు మోహా లేంట్ర బాబు అని. పేర్లు చెప్పారు, చక్రి, శేషు అని. 18, 17... సంగీత వస్తుంది రెండు గ్లాస్ లో పాలు పట్టుకుని. మేడం మళ్ళీ వీరికి తెమ్మని పంపించారు.
మొత్తం మీద ముగ్గురికి పాలు పట్టి మెడికల్ టెస్ట్ పాస్ చేశారు మేడం.
కాసేపటికి ఒకొక కుర్రాన్ని వాడి బెడ్డు వరకు చేర్చారు సీనియర్లు.
ఇంక వీడ్కోలు సమయం, అమ్మ నాన్న సడెన్గా గుర్తుకొచ్చారు కిట్టూ కి. బయటకు ఓకే గుక్కన పరిగెత్తాడు.
అక్కడ చెట్టు దగ్గర తల్లి దండ్రులు, ఖులాసాగ మాటలు పెట్టుకున్నారు. కిట్టూ వచ్చి అమ్మ కాళ్ళల్లో కి పరిగెత్తాడు. అమ్మ ఎత్తుకుంది నాన్న దగ్గరకు తీసుకొని, బాబు జాగ్రత్త సమయానికి తిని, ఉత్తరం రాయు, డబ్బులకు ఇబ్బంది పడకు అంటున్నారు. అమ్మ కళ్ళలోకి జడి వానలా కన్నీళ్లు, నాన్న జోబులోని ఉన్న రూపాయలు అన్ని కిట్టూ పై జోబులో వేసేశారు. అంత మనిషికి గుండెల్లో ప్రాణవాయువు పోతున్నట్టు చెట్టు మీద అనుకున్నారు.
కిట్టూ కి సందర్భం ఇంకా అర్థం కావటం లేదు, తన రోల్ నంబర్ , తాగిన పాలు, శేషు, చక్రి, ఇచ్చిన కొత్త పళ్ళెం, ట్రంకు పెట్టి, బకెట్ ఇవే తనను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తున్నాయి. ఓకే ఓ అంటూ వింటున్నాడు.
All parents please head to the front అని బిగ్గరగా అన్నాడు ఒక సీనియర్ అబ్బాయి. చాలా పొడుగ్గా ఠీవి గా ఉంది మల్లెపూలాంటి చొక్కా పెద్ద కవాతు బూట్లలో ఏదో పెద్ద పోలీస్ ఆఫీసర్ లాగా గర్జించింది అబ్బాయి కంఠం.
అంత పెద్ద parents మెత్తగా అబ్బాయి చెప్పినట్టు ప్రవేశ ద్వారం వయిపు నడిచారు.
ఒక అర గంట ఒకో పిల్లాడు పిల్ల పేరెంట్స్ దగ్గరకి పోవడం, వాళ్ళు చిన్నపిల్లలను బాగా ముద్దాడి బుద్దులు చెప్పి పంపించేయడం. మర్చిపోయిన విషయాలు చెప్పడం ఇలా ఒక 30 నిమిషాలు వీడ్కోలు జరిగాయి. సాయంత్రం సెషన్ కి బెల్ కొట్టారు
ప్రిన్సిపల్ ఇంకా కొత్త వార్డెన్లు కొందరు కాలువ మీద ఒక వయిపు నిల్చున్నారు.
వీడ్కోలు చెప్పే తల్లి దండ్రులకు వారి చిట్టి తల్లులు బుజ్జి పాపాయిల కనిపిస్తున్నారు. పాలు తాగటానికి నిన్నే మారం చేసిన కొడుకు, జడ వేయటం ఇంకా రాని పాపాయి, పూర్తిగా పాల నత్తి పోని అబ్బాయి వీళ్ళే వాళ్లకు కనిపిస్తున్నారు. కొందరు ఇక్కడయినా మూడు పూటలా తింటాడు అని ఒక రైతు ఆశ. ఒకరు ఇక్కడియనా తల్లి లేని లోటు మర్చి పోతుంది అని ఒక తండ్రి. ఇది వారి దృక్పదం.
మధ్యలో నిలపడ్డ టీచర్లకు, అదే పిల్లల్లో స్వాపినికులు, దార్శనికులు, వైద్యులు, ఉపాధ్యాయులు, సైనికులు కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిసస్తు న్నారు.
పిల్లలకు మాత్రం ఆ రోజు తమ జీవితాల్లో వచ్చిన మార్పు తమ ను నిలువెల్లా మార్చేస్తుంది అని ఇంకా అర్థం కాలేదు.
సాయంత్రం స్నానానికి బెల్లు మోగింది. బస్సు వచ్చింది, తల్లి దండ్రులు వారి దారిన పట్టారు. పిల్లల ముందు కళ్ళల్లోని కన్నీరు ఆపుకుంటూ ఎక్కారు, రయ్ అనబోయే కండక్టర్ గారికి ఒక క్షణం పట్టింది.
ఆరోజు వైకుంఠపురం బస్సులో తడవని కన్ను లేదు.
ఎంకి పోటు
(A Damsel's Tide)
అది కన్నీరో కాదో
కరిగిన దార్శనిక
జల ఏమో
నేత నిజంగా
ఏడ్చాడా
నేత అబద్దం గా
ఏడ్చాడా
నిజం గా ఏడిస్తే
మన తప్పే
బొంకుగా ఏడిస్తే
ఇంకా తప్పే
బొంకు కన్నీరుకు
ఓట్లు పడతాయని
నువ్వే చెప్పావా
అతడు కడిగిన
మడి కట్టిన
తెల్ల చీర కానీ కాదు
బొక్కలు పడిన
తెలుగు తల్లి
పైటి కోక
మలినమే
రాజకీయం
ఆ మట్టి
మన మట్టి
కరుడు కట్టి
కులం కోట కట్టి
రెడ్డో రావో అని
గుర్తు పెట్టుకునే
ఓటు మన్నే
కుళ్ళ గొట్టు
నాయకులు
నీకే అద్దాలు
సమాజ ఆలోచనల
ప్రతిధ్వనులు
ఒకనాడు ఛాతి
చూపిన ఆంధ్రుడు
ఏడుస్తున్నాడు
నిజమో బొంకో అప్రస్తుతం
ఒకనాడు తెల్లదొరకు
ఛాతి చూపిన ఆంధ్రుడు
అమ్మావ్వని ధూషిస్తున్నాడు
మలినం రాసుకుని
లేఔట్లల్ల కటౌట్లు
కట్టుకుని ఓట్లలో
కుల బావన రుద్దితే
మిగిలేది ఇది
ఊరకుక్కల విస్తరి
బాబు ఏడ్చాడు
అది కన్నీరు కాదు
కరిగిన ఆంధ్ర దార్శనిక జల ఏమో
సమాధిలో అయిష్టంగా
కదులుతున్నాడు
టంగుటూరి ప్రకాశం
నిఘంటువులు
వెతుకుతున్నాడు
కాటన్ దొర
మట్టి కాదో
మనుషులో
టెల్వక
గురజాడ నిజంగా
ఏడుస్తున్నారు
నిన్నే చూస్తున్నారు
పచ్చి ప్రేమ
..
పచ్చి ప్రేమకు
కచ్చితంగా
తెలీదు
స్వేచ్ఛ గ
చనులు
దాచకుండా
ప్రియం చెయ్య కూడదని
కన్నుల రెప్పల పై
ముద్దుల వర్షం
కురిపించే
మమకారం
విశాల మైదానంలో
అర్థ రాత్రి
కార్తీక పూర్ణిమ వెల్తురులో
చెమటలు
కలిసి
దివిసీమ
ఉప్పెనలా
మరువలేని
పెను తుఫాను
కలిసిన ఊపిరి
హోరు గాలి
రాత్రంతా
కురిసిన
గంధపువర్షం
నడుమొంపుల్లో
నయాగరా
జగనాఝఘన జలపాతాల్లో
నలిగిన
యూథికా నవమల్లిక
నడు మొంపుల్లో
నీశ్వాశపు
మయికం
జల్లితే పచ్చి ప్రేమకు
కచ్చితంగా
తెలీదు
పచ్చి ప్రేమ
నేరమని
పొడిచిన
నెలవంక కు
గ్రహణం
పట్టెనో
నాతో
కలవని
కన్నెరికం
నాకే
సొంతమా
అంకితమా
విరహ
విషాద
మంటల్లో
తాపం
కరగని
అరముహూర్తపు
వెన్నెల్లో
సాగరం
వెలగని
వెన్నెల్లో
తెరచాపకు
కుట్టు అల్లికలు
మన మనో
మల్లికల
విరహ
కవోష్ణ
సాన్ధ్ర
క్యుములోనింబస్
కోరికలు
నెలవంక కు
కొక్కెం వేసిన
వాంఛా
నిశ్రేణులు
ఇరుకు
సందుల్లో
సంద్రం
చూసాను
ఉప్పుటేరు
భీమిలి
సంద్రం
కలిసిన
ఉదృతి
చూసాను
వంశధార
పరవళ్లో
ఎంకి ఎద
తూరుపు
కనుమలలో
ఇది డిసెంబరు
సూర్యోదయమే
చాలా రోజులకు
మెరిసిన కళ్ళు
నేను కుశలం
అనుకున్నావే
కాదు
ప్రియతమా
అది విరహ
విచ్చేదిత
ఆహ్లాదమే
దొరికీ దొరకని
కళ్ళ కాంతి
బింబాలు
నీ దూరపు
నిరీక్షణా
ద్వేషం లో
మునిగి
ప్రేమ
వాయువుల్లో
తేరిన
చివరి ప్రాణ
నిట్టూర్పులు
మాత్రమే
ఆ రోజు
నీ ఆదృత
పెదాలను
ముద్దాడితే
తురాయి
మొక్కల
నీడలో
ఆ రోజు
నీ ఆశ్రిత
ఎదను
పోదివితే
గతపు
మల్లె పందిరి
కింద
ఈ రోజు
కురిసేదా
విరహం ?
జరగని
కలలకు
నిచ్చెన
మరో దినానికి
కవితల
వంతెన
మనసుకి
పొంతన
ఇరు మనసుల కు
స్వాంతన
అక్షర
లేపనం
తెలుగు పద
సన్నాహం
ద్వేషం
విరహ
ద్వేషం
తురాయి
పంట లాగా
అరకు లోయ
ఒళ్లంతా
ఎర్రగా
పండిన
ద్వేషం
అటూ ఇటుగా
లీలగా
నీ నేత్ర
అజ గవ
వంపుల్లో
నేను
ప్రతిబింబించని
కనులపయి
ద్వేషం
ఆటుగా
వచ్చిన
సాగరం
అభిమానం
పోటుగా
పోయినప్పుడు
ద్వేషం
బొమ్మ ప్రేమ
బొరుసు ద్వేషం
నీ కనుల రెప్పల పై ఆచమనం
నీ పెదవుల
తడిలో ఆచమనం
నీ బుగ్గల మొగ్గల
తాంబూలం
నీ చన్నుల పొంకమునకు ఘాతోపచారం
ప్రియా భూః చుంబనం
ప్రియా భువః
చుంబనం
ప్రియా సువః
చుంబనం
సఖీ మహః
చుంబనం
సఖీ జనః
చుంబనం
కమలే
తపః చుంబనం
కమలే
నాభీ చుంబనం
ప్రియా
తథ్సవితుర్వ రేణ్యం
ఇష్టా మందిరం
నోట్ : ప్రేయసిని ఎలా ఆరాధించాలి అని నేను రాస్తుంటే మన వాళ్ళు ఆల్రెడీ గాయత్రీ మంత్రం రాశారు. మన సంస్కృతిలోని భావం అనురాగం లలిత భావన అర్థం అవ్వాలి అంటే బాగా ప్రేమించాలి, ప్రేమతో ప్రార్థించాలి.
జడి జడి
వానల
అలికిడి
కనురెప్పల పై
చిన్ని చిన్ని
ముద్దుల
ఉక్కిరి
బిక్కిరి
వాడు
టక్కరి
ఆమె
చక్కరి
పెంకుటింటి
చూరులో
ఇద్దరి
ఊపిరి
రాత్రంతా
కురిసిన
తొలకరి
ఊరికి
వారిస్తారు
చంటి పాపాయిలు
తదుపరి
ఊపిరికి
టైం
అడుగుతావు నువ్వు
ఊపిరి మొత్తం
పెదవుల్లో
పీల్చే
పిచ్చి
పచ్చి
గుచ్చి
గుచ్చే
కంఠం పై
మచ్చ
ఇచ్చే
రచ్చ
నేను
తృప్తి కి ముందు
సమయం నీకు
తృప్తి వెనుక
త్రిశంకు స్వర్గం నాకు
ఓ మై లేడీ
నీకోసం
వెయిట్ చేస్తూ
తిన్నా పకోడీ
నీ వాడి
చూపుల్లో
పాగల్
ఖిలాడీ
హై హీల్స్లో
టక్కుమని
వగలాడీ
నీ కురచ
స్కర్టు తో
బిగాడీ
మళ్ళీ వస్తావా
మెలోడీ
కోరికల చిన్ని కోక
కట్టాక ఇందాక
బూరె బుగ్గల మందాక
పోతున్నావు ఎందాక ?
గిరజాలు గుంజాక
అసీల్ మెట్టలో
కుర్ర మూక
కత్తిరిస్తా కపీ నీ తోక
మేము మెచ్చాకే
నీకు హొయలు
వచ్చాకే
నువ్వచ్చేది మా
కొంటె చూపుల చందాకే
నువ్వు నచ్చాకే
చిన్న కోక
కట్టిందే నీకే
ఎప్పుడు చెప్పిస్తావు మరి
ఇంట్లో ఓకే
అమ్మో నీ అయ్య సామ్యవాదం
లెనిన్ స్టాలిన్ తుపాకే
నీ అన్న ఇస్తాడు ఫ్యూనరల్ బొకే
నువ్వు రైటే
నేను
శుద్ధ పోరం బోకే
కానీ
కోరికల కోక
కట్టాక ఇందాక
బూరె బుగ్గల మందాక మరి
పోతున్నావు ఎందాక ?
శ్రీశ్రీ గారి
నాటి బాలల్లారా
నా చూపులన్నీ
కోక సందుల్లో
కాలపు
స్నిగ్ధ జాలం
నీకు కాంతి
వడ్డానమా
అంతర మాలీ
మనసు ఊసులన్ని
నీలో పడి
నిన్ను చుట్టే
హలో గ్రాఫిక్
హాకింగ్ సందిగ్ధమే
Sasi: See the similarity between the beautifully rendered black hole and the lady in draped in a black saree.
English alter-version :
Moments drift to a
Frozen Horizon
As I wait for these times' end
Moments enter the Penrosian traps
I wait for this dark eternity to shine it's radiance Hawkish
Just for once
A trillion times
ఉషా కిరణాలకు
విషాదాన్ని పూసిన
నిషాదుడెవరు
కాలపు రెక్కల్ని
మౌనపు ముక్కల్ని
నిశీధి చుక్కల్ని
గోడకు పులిమిన
బాన్స్కీ వా
వాన్ గోవా
నువ్వెలాన్టి
విధాతవో
అకాసమ్మున హరివిల్లు పొడిచినా
ఇంటావిడ వల్లు విరిచిన
పక్కింటోడు మేకు కొట్టినా
కావాలి గూగుల్
చంటి గాడి
ముక్కు కారినా
ముక్కులో పలక పుల్ల
దూరినా కావాలి
గూగుల్
ఎదురింటి అమ్మాయ
నకిలీ నక్లేసు వేసిన
దానికి price తెలియకపోయినా
కావాలి గూగుల్
దొంగ సన్నాసుల
పాఠా లకు
బేబీ డాల్స్
పాటలకు
కావాలి గూగుల్
సుధాకర్ వంటలకు
అలి వేని కి
రాలే జుట్టుకు
కావాలి గూగుల్
పెళ్లి రోజు
గ్రీటింగ్ కార్డుల ల్ల
రాసే చెత్త కవితలకు
పిల్ల మీద పిల్ల కనే
బేబీ షవర్ కు
కావాలి గూగుల్
తిండి కీ తిప్పకు
గొక్కునే పుల్లకూ
మందుకూ మాకుకో
ఇంటి నిండా
చైనా బొమ్మలకు
కావాలి గూగుల్
పాటకి ఆటకూ
మాటకు
చింపేసిన చేట కూ
మాడిపోయిన
వంటకూ
కావాలి గూగుల్
కొడుక్కి మూడు
నింషాలు
గుండు గోర స్వామి
ముప్పై ని మిషాల్
నీకు దారెందుకి
చెప్పాలి
గో మాత
గూగుల్
తోక పట్టుకుని
పోరా
ఉత్తి షికారు
దస్తూరి
ఉత్తరాల వాకిట్లో
అక్షరాల దస్తూరి
ఉదయపు కుంకుమ
మధ్యాహ్నం పసుపు
సాయం నీలంలో
ఉతికిన తెల్ల
చొక్కా
మరకలేని
మనస్సు పై
నువ్వు రాసిన
బాల్యపు కస్తూరి
స్వప్నాల
దస్తూరి
శైలుూ గారు
మీరు వదినియ్య గోరు
నిద్ర లేపారో
నోరు లైసెన్స్ లేని
బారు
మా అన్నయ్య
మీ శ్రీ వారు
ఎప్పుడు
అయిపోతారు
మీ దెబ్బకు
పరారు
ప్రకాశము కు
బీరు
నాకు బొమ్ముడాల
చారు
ఇవి పెట్టండి
చాలు
నేను మూస్తాను
నోరు
ఇది ఖరారు
వదినమ్మ
గోరూ
భూదేవి అంత
బలంగా నిలుస్తావో
అట్లాస్ లా
వంగి భరి స్తావో
శివునిలా ధరిస్తావో
Sasi: భాషల్లో మొదటి అక్షరాల్లో అతి లోతైన భావజాలాన్ని మొదటి పాఠం లో కలుపుకున్న భాష తెలుగు.
ఎమ్మెల్యే నువ్వేరా
నాకు బాపు
మావూరి కుక్క కు
పుట్టిందో బేపు