ఎంకి పోటు
(A Damsel's Tide)
అది కన్నీరో కాదో
కరిగిన దార్శనిక
జల ఏమో
నేత నిజంగా
ఏడ్చాడా
నేత అబద్దం గా
ఏడ్చాడా
నిజం గా ఏడిస్తే
మన తప్పే
బొంకుగా ఏడిస్తే
ఇంకా తప్పే
బొంకు కన్నీరుకు
ఓట్లు పడతాయని
నువ్వే చెప్పావా
అతడు కడిగిన
మడి కట్టిన
తెల్ల చీర కానీ కాదు
బొక్కలు పడిన
తెలుగు తల్లి
పైటి కోక
మలినమే
రాజకీయం
ఆ మట్టి
మన మట్టి
కరుడు కట్టి
కులం కోట కట్టి
రెడ్డో రావో అని
గుర్తు పెట్టుకునే
ఓటు మన్నే
కుళ్ళ గొట్టు
నాయకులు
నీకే అద్దాలు
సమాజ ఆలోచనల
ప్రతిధ్వనులు
ఒకనాడు ఛాతి
చూపిన ఆంధ్రుడు
ఏడుస్తున్నాడు
నిజమో బొంకో అప్రస్తుతం
ఒకనాడు తెల్లదొరకు
ఛాతి చూపిన ఆంధ్రుడు
అమ్మావ్వని ధూషిస్తున్నాడు
మలినం రాసుకుని
లేఔట్లల్ల కటౌట్లు
కట్టుకుని ఓట్లలో
కుల బావన రుద్దితే
మిగిలేది ఇది
ఊరకుక్కల విస్తరి
బాబు ఏడ్చాడు
అది కన్నీరు కాదు
కరిగిన ఆంధ్ర దార్శనిక జల ఏమో
సమాధిలో అయిష్టంగా
కదులుతున్నాడు
టంగుటూరి ప్రకాశం
నిఘంటువులు
వెతుకుతున్నాడు
కాటన్ దొర
మట్టి కాదో
మనుషులో
టెల్వక
గురజాడ నిజంగా
ఏడుస్తున్నారు
నిన్నే చూస్తున్నారు
పచ్చి ప్రేమ
..
పచ్చి ప్రేమకు
కచ్చితంగా
తెలీదు
స్వేచ్ఛ గ
చనులు
దాచకుండా
ప్రియం చెయ్య కూడదని
కన్నుల రెప్పల పై
ముద్దుల వర్షం
కురిపించే
మమకారం
విశాల మైదానంలో
అర్థ రాత్రి
కార్తీక పూర్ణిమ వెల్తురులో
చెమటలు
కలిసి
దివిసీమ
ఉప్పెనలా
మరువలేని
పెను తుఫాను
కలిసిన ఊపిరి
హోరు గాలి
రాత్రంతా
కురిసిన
గంధపువర్షం
నడుమొంపుల్లో
నయాగరా
జగనాఝఘన జలపాతాల్లో
నలిగిన
యూథికా నవమల్లిక
నడు మొంపుల్లో
నీశ్వాశపు
మయికం
జల్లితే పచ్చి ప్రేమకు
కచ్చితంగా
తెలీదు
పచ్చి ప్రేమ
నేరమని
పొడిచిన
నెలవంక కు
గ్రహణం
పట్టెనో
నాతో
కలవని
కన్నెరికం
నాకే
సొంతమా
అంకితమా
విరహ
విషాద
మంటల్లో
తాపం
కరగని
అరముహూర్తపు
వెన్నెల్లో
సాగరం
వెలగని
వెన్నెల్లో
తెరచాపకు
కుట్టు అల్లికలు
మన మనో
మల్లికల
విరహ
కవోష్ణ
సాన్ధ్ర
క్యుములోనింబస్
కోరికలు
నెలవంక కు
కొక్కెం వేసిన
వాంఛా
నిశ్రేణులు
ఇరుకు
సందుల్లో
సంద్రం
చూసాను
ఉప్పుటేరు
భీమిలి
సంద్రం
కలిసిన
ఉదృతి
చూసాను
వంశధార
పరవళ్లో
ఎంకి ఎద
తూరుపు
కనుమలలో
ఇది డిసెంబరు
సూర్యోదయమే
చాలా రోజులకు
మెరిసిన కళ్ళు
నేను కుశలం
అనుకున్నావే
కాదు
ప్రియతమా
అది విరహ
విచ్చేదిత
ఆహ్లాదమే
దొరికీ దొరకని
కళ్ళ కాంతి
బింబాలు
నీ దూరపు
నిరీక్షణా
ద్వేషం లో
మునిగి
ప్రేమ
వాయువుల్లో
తేరిన
చివరి ప్రాణ
నిట్టూర్పులు
మాత్రమే
ఆ రోజు
నీ ఆదృత
పెదాలను
ముద్దాడితే
తురాయి
మొక్కల
నీడలో
ఆ రోజు
నీ ఆశ్రిత
ఎదను
పోదివితే
గతపు
మల్లె పందిరి
కింద
ఈ రోజు
కురిసేదా
విరహం ?
జరగని
కలలకు
నిచ్చెన
మరో దినానికి
కవితల
వంతెన
మనసుకి
పొంతన
ఇరు మనసుల కు
స్వాంతన
అక్షర
లేపనం
తెలుగు పద
సన్నాహం
ద్వేషం
విరహ
ద్వేషం
తురాయి
పంట లాగా
అరకు లోయ
ఒళ్లంతా
ఎర్రగా
పండిన
ద్వేషం
అటూ ఇటుగా
లీలగా
నీ నేత్ర
అజ గవ
వంపుల్లో
నేను
ప్రతిబింబించని
కనులపయి
ద్వేషం
ఆటుగా
వచ్చిన
సాగరం
అభిమానం
పోటుగా
పోయినప్పుడు
ద్వేషం
బొమ్మ ప్రేమ
బొరుసు ద్వేషం
నీ కనుల రెప్పల పై ఆచమనం
నీ పెదవుల
తడిలో ఆచమనం
నీ బుగ్గల మొగ్గల
తాంబూలం
నీ చన్నుల పొంకమునకు ఘాతోపచారం
ప్రియా భూః చుంబనం
ప్రియా భువః
చుంబనం
ప్రియా సువః
చుంబనం
సఖీ మహః
చుంబనం
సఖీ జనః
చుంబనం
కమలే
తపః చుంబనం
కమలే
నాభీ చుంబనం
ప్రియా
తథ్సవితుర్వ రేణ్యం
ఇష్టా మందిరం
నోట్ : ప్రేయసిని ఎలా ఆరాధించాలి అని నేను రాస్తుంటే మన వాళ్ళు ఆల్రెడీ గాయత్రీ మంత్రం రాశారు. మన సంస్కృతిలోని భావం అనురాగం లలిత భావన అర్థం అవ్వాలి అంటే బాగా ప్రేమించాలి, ప్రేమతో ప్రార్థించాలి.
జడి జడి
వానల
అలికిడి
కనురెప్పల పై
చిన్ని చిన్ని
ముద్దుల
ఉక్కిరి
బిక్కిరి
వాడు
టక్కరి
ఆమె
చక్కరి
పెంకుటింటి
చూరులో
ఇద్దరి
ఊపిరి
రాత్రంతా
కురిసిన
తొలకరి
ఊరికి
వారిస్తారు
చంటి పాపాయిలు
తదుపరి
ఊపిరికి
టైం
అడుగుతావు నువ్వు
ఊపిరి మొత్తం
పెదవుల్లో
పీల్చే
పిచ్చి
పచ్చి
గుచ్చి
గుచ్చే
కంఠం పై
మచ్చ
ఇచ్చే
రచ్చ
నేను
తృప్తి కి ముందు
సమయం నీకు
తృప్తి వెనుక
త్రిశంకు స్వర్గం నాకు
ఓ మై లేడీ
నీకోసం
వెయిట్ చేస్తూ
తిన్నా పకోడీ
నీ వాడి
చూపుల్లో
పాగల్
ఖిలాడీ
హై హీల్స్లో
టక్కుమని
వగలాడీ
నీ కురచ
స్కర్టు తో
బిగాడీ
మళ్ళీ వస్తావా
మెలోడీ
కోరికల చిన్ని కోక
కట్టాక ఇందాక
బూరె బుగ్గల మందాక
పోతున్నావు ఎందాక ?
గిరజాలు గుంజాక
అసీల్ మెట్టలో
కుర్ర మూక
కత్తిరిస్తా కపీ నీ తోక
మేము మెచ్చాకే
నీకు హొయలు
వచ్చాకే
నువ్వచ్చేది మా
కొంటె చూపుల చందాకే
నువ్వు నచ్చాకే
చిన్న కోక
కట్టిందే నీకే
ఎప్పుడు చెప్పిస్తావు మరి
ఇంట్లో ఓకే
అమ్మో నీ అయ్య సామ్యవాదం
లెనిన్ స్టాలిన్ తుపాకే
నీ అన్న ఇస్తాడు ఫ్యూనరల్ బొకే
నువ్వు రైటే
నేను
శుద్ధ పోరం బోకే
కానీ
కోరికల కోక
కట్టాక ఇందాక
బూరె బుగ్గల మందాక మరి
పోతున్నావు ఎందాక ?
