చెల్లికాయ్

బల్లివైనా నల్లివైనా
చెల్లివి
వాగినా రబ్బరులా
నీ నోరు సాగినా
చెల్లివి

కొండల్లో పెండల్లో
దుంపలు ఏరుకునే
బంటివి
ప్రజల చెవుల్లో
వాగుడుతో గూడుపెట్టే
కందిరీగవు
అయినా చెల్లివి

నీ మాంసభక్షణకు
కోళ్లూ చేపలు పందులు
అంతరించిపోయినా
అయినా చెల్లివి

నువ్వు మాట్లాడితే
ఋతుపవనాలు
పొట్లాడితే
కోడిపందాలు
అయినా తప్పదు
చెల్లివి

జింపిరి జుట్టు
అగ్గిపుల్ల తగువులు
గంట పెట్టే టీ
అయిన చెల్లివి

నువ్వు నల్లివనో
బల్లివనో కొండ
మల్లి వనో
తుమ్మముల్లు వనో
అనలేదే నువ్వు
కేవలం చెల్లివి

నువ్వు తిండిముచ్చువో
కొండముచ్చువో
పిల్లకాయవో
చెల్లికాయవో
అన్నానా

పేలుతల్లివో
అమ్మతల్లివో
అన్నానా
చెల్లి మాత్రం అన్నాను

ఈ కవిత విని
నన్ను తన్నినా
నాకు దొరికిన ఓన్లీ
బంగారు తల్లివి
కేవలం చెల్లివి

అన్న

ఎవరు మాట్లాడితే
వర్షమా మాటలా
తెలియదో

ఎవరు  రుబ్బురోలులోచెయ్యిపెట్టి
తాండ్ర పాపరాయుడిలా
భావిస్తాడో

ఎవరు అద్దె సైకిలు పై
వన భోజనానికి
వస్తాడో

ఎవరు పావలా
ఐసు బేరమాడి
కొంటాడో

ఎవరు చొక్కా జేబీలో
అప్పడం
దాచుకుంటాడో

ఎవరు పిండొడియానికి
యుద్ధం
ప్రకటిస్తాడో

ఎవరు దమ్ములో
మూలుగు కోసం
తమ్ముణ్ణి కొట్టేదో

ఎవరు దోమ దోమకీ
పావలా ఇచ్చేనో

ఎవరు తల్లిని
బిడ్డనూ శైలూనూ
ఎండల్లో తిప్పెనో

ఎవరు బేరమాడి
రిక్షాలో విమానాశ్రయానికి
వెళ్ళెనో

ఎవరు పక్కింటోల్ని
హౌసీలోదోచెనో

వాడే మా అన్న
శివ సూర్య ప్రకాష్