చెల్లికాయ్

బల్లివైనా నల్లివైనా
చెల్లివి
వాగినా రబ్బరులా
నీ నోరు సాగినా
చెల్లివి

కొండల్లో పెండల్లో
దుంపలు ఏరుకునే
బంటివి
ప్రజల చెవుల్లో
వాగుడుతో గూడుపెట్టే
కందిరీగవు
అయినా చెల్లివి

నీ మాంసభక్షణకు
కోళ్లూ చేపలు పందులు
అంతరించిపోయినా
అయినా చెల్లివి

నువ్వు మాట్లాడితే
ఋతుపవనాలు
పొట్లాడితే
కోడిపందాలు
అయినా తప్పదు
చెల్లివి

జింపిరి జుట్టు
అగ్గిపుల్ల తగువులు
గంట పెట్టే టీ
అయిన చెల్లివి

నువ్వు నల్లివనో
బల్లివనో కొండ
మల్లి వనో
తుమ్మముల్లు వనో
అనలేదే నువ్వు
కేవలం చెల్లివి

నువ్వు తిండిముచ్చువో
కొండముచ్చువో
పిల్లకాయవో
చెల్లికాయవో
అన్నానా

పేలుతల్లివో
అమ్మతల్లివో
అన్నానా
చెల్లి మాత్రం అన్నాను

ఈ కవిత విని
నన్ను తన్నినా
నాకు దొరికిన ఓన్లీ
బంగారు తల్లివి
కేవలం చెల్లివి