శకుంతల

వసంతపు మందారాలు
శిశిరపు శశీ
పులకిత తామరలు
ఎండల్లో చెట్టుకే
పండే జీడీ పళ్ళు
రోహిణీ కార్తెలో
భళ్ళున లేచే
సూర్యభగవానుడు
ఆగ్నేయపు ఋతుపవనాలు
మళ్ళీ వచ్చే దీపావళీ

మళ్ళీ మళ్ళీ
వలస వచ్చే
శ్వేత హంసలా
ఈ ఋతువుల సాక్షిగా

కదిలే నీ కళ్ళలోని
రెండు పుష్కరాల
అలల కలల
ఊసులు

శిశిరపు నిశా
రాత్రిని కాటుక
చేసిపెడితే
పొరపాటున
వర్షించిన మేఘంలా
ఒక్క ఒక్క
బొట్టు రాలితే
నీ కాటుక కళ్ళలో
కాశ్మీరపు బోటు
షికారులా
అప్పుడే కొండమల్లె చెండుపై
వర్షించిన తొలకరినై పోదునా

తడిగుడ్డతో
మూసిన మొగ్గలనో
పొగమంచు కప్పుకున్న
కొండల్లా ప్రకృతీ
కన్యపు ఎదనో

నీ విశాల సాగర
నిర్మల ప్రశాంత
మనసుకు
పులీకట్ సరస్సులా
దప్పికిచ్చిన
సుమధుర
ఎదలో
వలస పక్షినై
పుట్టలేనే

కైలాసాన్ని
తప్పించుకున్న
గంగ ఉరకలెత్తినట్టున్న
నీ నల్లటి కురుల
సువాసనలో
డిసెంబర్ వెన్నెల్లో
వీచే ఎడతెరిపి గాలుల్లో
వాగే గుండెలు
నీ కురుల
వాగుల్లో ఆగిపోలేవా

పుట్టతేనె తెచ్చి
కోనసీమ కొబ్బరి లోపోసి
వర్షాల్లో కొండల్లో
కొనల్లో పుట్టే
జలపాతపు
నీటిలో కలిపిన
మాధుర్యాన్ని
నిను చేరే
మేఘంలా
ఎలా చేరాలి

నా కళ్ళలోని
అలల కలల
ఊసులు