పారిజాత
పుష్పాలో
నల్లని
శీతాకాల
రాత్రులో
నీ ఈ
కురుల
నీడల్లో
సాగిపోతే
ప్రతీ
రాత్రి
వసంత
రాత్రుల
మామిడి
చిగురుల
జవ్వన
ఆధరపు
పుల్లని
పెదవులో
కావేరి
ఒడ్డున
ఋతుపవన
గాలుల్లో
చెమ్మని
తొలకరిలో
బ్రహ్మ
గీసిన నీ
కొంటె
కోనల్లో
కలిసి
వేసే
తొలి
నాట్లు
శంఖు
పుష్ప
నారీకేళ
మృదుల
ఎదలలో
కర్కశంగా
కలిసి
కోరుకున్న
ఘాతాల
సాక్షిగా
వదలిపోకు
మిత్రమా
చీమవై
భ్రమరమై
పాల
పిట్టవై
ఎగిరే
హంసవై
నీవు
జన్మనెత్తితే
నీవెనుకే
పీపీలక
కీటక
కౄంచ
పక్కిలా
పుట్టనా
నిను
కుట్టనా
పునరపి
జనణం
నీకై
శయణం
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment